کلاچ: با اطمینان کلاچ خودرو را کنترل کنید

با پدهای صاف بدون ثابت کردن چنگال؛
• با پین های استوانه ای.
• دارای سیستم های مختلف برای اتصال کوپلینگ با چنگال (به وسیله پیچ و مهره یا پین کاتر).

به عنوان یک قاعده، کلاچ ها با لنت های تخت به چنگال آزاد کننده کلاچ اتصال ندارند - فقط در زمان تعویض دنده به کلاچ عرضه می شود، برگشت معکوس کلاچ در این حالت به دلیل خاصیت ارتجاعی انجام می شود. فنرهای سبد کلاچکوپلینگ ها با پین یا مفصل به طور دائم به شاخک متصل می شوند، بنابراین در لحظه تعویض دنده به سبد کلاچ آورده می شوند و سپس به زور از آن خارج می شوند.برای محافظت از نقاط تماس دوشاخه در برابر سایش شدید، می‌توان از پدهای تماسی ساخته شده از مواد سخت‌تر نیز استفاده کرد.

با توجه به نوع نصب بلبرینگ رها کننده، کوپلینگ ها عبارتند از:

• با نصب داخلی بلبرینگ - یک سوراخ نصب بر روی کوپلینگ به شکل یک فنجان ایجاد می شود که بلبرینگ در آن قرار می گیرد.
• با نصب خارجی یاتاقان - یک قسمت لوله ای روی کوپلینگ ساخته می شود که یاتاقان روی آن فشرده می شود.

کوپلینگ ها می توانند از یاتاقان های رانش یا تماس زاویه ای با طرح های مختلف استفاده کنند.بلبرینگ های خود تراز به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند که در شرایط بارهای محوری دائماً در حال تغییر می توانند بهتر کار کنند.

اصل کارکرد و محل کلاچ در گیربکس خودرو

کلاچ آزاد کننده کلاچ بخشی از کلاچ اصطکاکی است که روی محور ورودی گیربکس با امکان حرکت محوری در امتداد آن قرار دارد.در سمت نصب بلبرینگ رها، کلاچ در مجاورت گلبرگ های فنر دیافراگمی یا اهرم های صفحه فشار کلاچ قرار دارد.کلاچ به چنگال آزاد کننده کلاچ متصل است و می تواند از آن برای انجام حرکات محوری در امتداد محور ورودی گیربکس استفاده کند.

در صورت نیاز به تعویض دنده، راننده پدال کلاچ را فشار می دهد، با کمک درایو، پدال روی شاخک عمل می کند - به سمت سبد کلاچ حرکت می کند و کلاچ متصل به آن را فشار می دهد.کلاچ، همراه با بلبرینگ، تیغه ها یا اهرم های دیافراگم را متناسب می کند و آنها را فشار می دهد - این منجر به حذف صفحه فشار از برد می شود و جریان گشتاور از موتور به گیربکس قطع می شود، می توانید با خیال راحت دنده ها را تغییر دهید.پس از درگیر کردن دنده مورد نظر، راننده پدال کلاچ را رها می کند، چنگال تحت تأثیر فنر به حالت اولیه خود باز می گردد و کلاچ را جمع می کند یا رها می کند.فنرهای سبد کلاچ آزاد می شوند، صفحه فشار دوباره در برده فشرده می شود - جریان گشتاور از موتور به گیربکس بازیابی می شود.

بسته به طرح، زمانی که کلاچ جدا می شود، کلاچ با بلبرینگ را می توان به طور کامل از سبد کلاچ جدا کرد یا با تیغه ها/اهرم های فنر دیافراگم تماس دائمی داشت.با این حال، در هر دو حالت، کلاچ در حالت آزاد (بدون گیره) قرار دارد و تاثیری بر عملکرد کلاچ ندارد.

انتخاب و تعویض کلاچ

کلاچ تحت بارهای متغیر عمل می کند، بنابراین با گذشت زمان فرسوده شده و آسیب می بیند.یاتاقان های رهاسازی حتی بیشتر در معرض خطر خرابی هستند.در صورت خرابی، این قطعات تعمیر نمی شوند، بلکه به طور کامل تعویض می شوند.علائم خرابی کلاچ مشکلات تعویض دنده است - تغییر در حرکت پدال کلاچ، کاهش یا افزایش مقاومت پدال در برابر فشار، آزاد نشدن کافی کلاچ، ظاهر شدن صداهای خارجی هنگام تعویض دنده و غیره.

هنگام انتخاب یک کلاچ جدید، باید روی اندازه و پیکربندی کلاچ قدیمی تمرکز کنید.بهتر است یک کوپلینگ از همان نوع و شماره کاتالوگ قدیمی خریداری کنید.البته در برخی موارد می توان از آنالوگ هایی استفاده کرد که از نظر اندازه، نوع و محل قرارگیری لنت های رانش برای شاخک، صندلی یاتاقان و اندازه صندلی برای شافت ورودی گیربکس مناسب باشند.هنگام نصب کلاچ با ابعاد و پیکربندی های مختلف، کلاچ به درستی کار نمی کند یا به طور کامل عملکرد خود را متوقف می کند.با انتخاب درست، کلاچ به سرعت و با اطمینان آزاد می شود و تعویض دنده آسان و ایمن را فراهم می کند.