رله الکترومغناطیسی: مبنایی برای کنترل مدارهای الکتریکی خودرو

روش اتصال و اصل عملکرد رله بر اساس اصول ساده است.رله به دو مدار تقسیم می شود - کنترل و قدرت.مدار کنترل شامل یک سیم پیچ آهنربای الکتریکی است، به یک منبع تغذیه (باتری، ژنراتور) و به بدنه کنترل واقع در داشبورد (دکمه، سوئیچ) یا به یک سنسور با یک گروه تماس متصل است.مدار تغذیه شامل یک یا چند کنتاکت رله است، آنها به منبع تغذیه و دستگاه / مدار کنترل شده متصل می شوند.رله به صورت زیر عمل می کند.هنگامی که کنترل خاموش می شود، مدار سیم پیچ الکترومغناطیس باز است و جریان در آن جریان نمی یابد، آرمیچر الکترومغناطیس توسط یک فنر از هسته خارج می شود، کنتاکت های رله باز هستند.هنگامی که یک دکمه یا کلید را فشار می دهید، جریانی از سیم پیچ آهنربای الکتریکی عبور می کند، میدان مغناطیسی در اطراف آن ایجاد می شود که باعث می شود آرمیچر به سمت هسته جذب شود.آرمیچر روی کنتاکت ها قرار می گیرد و آنها را جابجا می کند و از بسته شدن مدارها (یا برعکس، باز شدن در مورد کنتاکت های معمولی بسته) اطمینان حاصل می کند - دستگاه یا مدار به منبع برق متصل می شود و شروع به انجام وظایف خود می کند.هنگامی که سیم پیچ آهنربای الکتریکی خاموش می شود، آرمیچر تحت تأثیر فنر به موقعیت اولیه خود باز می گردد و دستگاه / مدار را خاموش می کند.

رله های الکترومغناطیسی با توجه به تعداد کنتاکت ها، نوع سوئیچینگ کنتاکت، روش نصب و مشخصات الکتریکی به چند نوع تقسیم می شوند.

با توجه به تعداد تماس ها، تمام رله ها به دو نوع تقسیم می شوند:

● چهار پین.
● پنج پین.

در رله نوع اول فقط 4 کنتاکت چاقو وجود دارد، در رله نوع دوم از قبل 5 کنتاکت وجود دارد.در تمامی رله ها کنتاکت ها به ترتیب خاصی چیده شده اند که نصب نادرست این دستگاه در بلوک جفت گیری را از بین می برد.تفاوت بین رله های 4 پین و 5 پین در نحوه سوئیچ مدارها است.