نصب فنرها بر روی قاب وسیله نقلیه با کمک تکیه گاه های ساخته شده بر روی قطعات خاص - انگشتان انجام می شود.در این مقاله می توانید همه چیز در مورد فنر سنج ها، انواع موجود آن ها، طراحی و ویژگی های کار در سیستم تعلیق و همچنین انتخاب صحیح انگشتان و تعویض آن ها را بیاموزید.
سنجاق فنری چیست؟
پین فنری نامی رایج برای قطعاتی به شکل میله با روش‌های مختلف نصب (رزوه‌ای، گوه‌ای، سنجاق‌دار) است که به صورت محور یا بست در فنر تعلیق خودروها بیرون زده است.
تعلیق فنری، که در قرن هجدهم اختراع شد، هنوز هم مرتبط است و به طور گسترده در حمل و نقل جاده ای استفاده می شود.فنرها به عنوان عناصر الاستیک عمل می کنند که به دلیل خاصیت فنری بودن، ضربه ها و ضربه ها را هنگام رانندگی خودرو از روی دست اندازهاهای جاده صاف می کنند.پرکاربردترین فنرهای نیمه بیضوی با دو نقطه تکیه گاه روی قاب - مفصلی و کشویی است.نقطه لولا قابلیت چرخش فنر را نسبت به قاب فراهم می کند و نقطه لغزش تغییرات طول فنر را در هنگام تغییر شکل هایی که در لحظات غلبه بر ناهمواری سطح جاده رخ می دهد، ایجاد می کند.محور تکیه گاه لولایی، که در جلوی فنر قرار دارد، یک عنصر خاص است - انگشت چشم فنر (یا انگشت انتهای جلوی فنر).تکیه گاه های فنر کشویی عقب اغلب بر روی پیچ و مهره و سایر قسمت ها ساخته می شوند، اما گاهی اوقات از انگشتان با طرح های مختلف نیز استفاده می کنند.
آویز فنر برگ و جای انگشتان در آن
پین های فنری بخش مهمی از سیستم تعلیق هستند که دائماً تحت بارهای زیاد کار می کنند (حتی زمانی که ماشین حرکت نمی کند) بنابراین در معرض سایش شدید قرار دارند و به طور دوره ای نیاز به تعویض دارند.اما قبل از خرید انگشتان جدید باید به طراحی و ویژگی های این قطعات پی ببرید.
انواع، طرح و ویژگی های فنر پین
پین های فنرها با توجه به عملکردهای انجام شده در سیستم تعلیق (و بر این اساس با توجه به محل نصب) و با توجه به روش نصب طبقه بندی می شوند.
با توجه به هدف (عملکرد)، انگشتان به سه گروه اصلی تقسیم می شوند:
● انگشتان گوش (انتهای جلویی) فنر;
● پین های تکیه گاه فنر عقب.
● پین های مختلف نصب.
تقریباً تمام فنرهای تعلیق دارای یک انگشت گوش هستند که عنصر اصلی تکیه گاه لولایی جلو فنرهای جلو و عقب است.این انگشت چندین عملکرد را انجام می دهد:
- به عنوان محور (پین شاه) تکیه گاه لولایی عمل می کند.
- اتصال مکانیکی فنر را با براکت واقع در قاب فراهم می کند.
- انتقال نیرو و گشتاور از چرخ به قاب خودرو را فراهم می کند.
نصب پین فنری روی مهره
پین های تکیه گاه عقب را نمی توان در همه تعلیق های فنری یافت، اغلب این قسمت با پیچ و مهره یا براکت بدون هیچ گونه بست رزوه ای جایگزین می شود.این انگشتان را می توان به دو نوع اصلی تقسیم کرد:
● تک انگشتان ثابت در براکت های عقب فنر (به طور دقیق تر، در آسترهای براکت).
● دو انگشت جمع شده در گوشواره.
بیشترین استفاده از انگشتان تک در براکت عقب قرار دارد، فنر روی این انگشت قرار می گیرد (مستقیما یا از طریق یک واشر سفت و سخت خاص).انگشت های دوتایی بسیار کمتر و معمولاً در اتومبیل های با وزن کم (به عنوان مثال در برخی از مدل های UAZ) استفاده می شود.انگشتان به کمک دو صفحه (گونه ها) به صورت جفت جمع می شوند و گوشواره ای برای آویزان کردن فنر تشکیل می دهند: انگشت بالایی گوشواره در براکت روی قاب نصب می شود، انگشت پایینی در چشمی در پشت نصب می شود. از بهاراین بست به انتهای عقب فنر اجازه می دهد تا زمانی که چرخ بر روی جاده های ناهموار حرکت می کند، به صورت افقی و عمودی حرکت کند.
انواع مختلفی از پین های نصب برای اتصال بسته صفحه فنری به چشمک (یا صفحه فنری که در انتهای آن یک حلقه تشکیل می شود) استفاده می شود.هر دو پین و پیچ را می توان برای اتصال در ترکیب با انواع بوش های پلاستیکی و لاستیکی استفاده کرد.
با توجه به نحوه نصب، انگشتان فنرها به سه نوع تقسیم می شوند:
1. با تثبیت با پیچ و مهره های عرضی با قطر کوچک (جمع کردن).
2.با تثبیت مهره;
3.با تثبیت سنجاق.
در حالت اول از یک انگشت استوانه ای استفاده می شود که در سطح جانبی آن دو شیار نیم دایره عرضی ایجاد می شود.براکت دارای دو پیچ عرضی است که در شیارهای پین قرار می گیرد و از گیر کردن آن اطمینان می یابد.با این نصب، انگشت به طور ایمن در براکت نگه داشته می شود، حول محور نمی چرخد و از افتادن تحت تأثیر بارهای ضربه ای و ارتعاشات محافظت می شود.از این نوع انگشتان در کامیون ها از جمله کامیون های کاماز داخلی استفاده زیادی می شود.
در حالت دوم یک نخ در انتهای انگشت بریده می شود که روی آن یک یا دو مهره با واشر رانش پیچ می شود.هم می توان از مهره های معمولی و هم مهره های اکلیلی استفاده کرد که با یک پین چوبی تکمیل می شود که در سوراخ عرضی پین نصب می شود و به طور قابل اعتماد مهره را مقابله می کند.
در حالت سوم، از انگشتان استفاده می شود که فقط با سنجاق چوبی ثابت می شوند که به عنوان یک توقف برای جلوگیری از افتادن قطعه از براکت عمل می کند.علاوه بر این، یک واشر رانش با پین چوبی استفاده می شود.
از انگشتان نوع اول و دوم در تکیه گاه های جلویی فنرها، انگشتان نوع سوم در تکیه گاه های عقب فنرها استفاده می شود.
در یک گروه جداگانه می توانید انگشت های استفاده شده در گوشواره های بهاری را بیرون بیاورید.در یک گونه، انگشتان فشار داده می شوند، که برای آن یک کشش با یک بریدگی طولی زیر سر آنها انجام می شود - انگشت با این پسوند در سوراخ گونه نصب می شود و به طور سفت و سخت در آن ثابت می شود.در نتیجه یک اتصال قابل جدا شدن ایجاد می شود که به لطف آن می توان گوشواره را به راحتی سوار و جدا کرد و در صورت لزوم برای جایگزینی یک انگشت آن را جدا کرد.
پین های تکیه گاه های جلو از طریق یک آستین جامد یا کامپوزیت در براکت ها نصب می شوند.در کامیون ها بیشتر از بوش های فولادی جامد استفاده می شود که در آنها پین ها از طریق دو مهر و موم لاستیکی حلقه ای (کاف) نصب می شوند.در اتومبیل های سبک تر، بوش های کامپوزیت به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند، متشکل از دو بوش لاستیکی با یقه های متصل شده توسط بوش های فولادی بیرونی و داخلی - این طرح یک لولای فلزی لاستیکی (بلوک بی صدا) است که سطح کلی لرزش و صدای تعلیق را کاهش می دهد.
برای عملکرد عادی پین تکیه گاه جلو (چشمک چشمه)، باید روغن کاری شود - برای این منظور، یک کانال L شکل در انگشتان (دریل کردن در انتها و کنار) و یک گریس استاندارد انجام می شود. اتصالات در انتها روی نخ نصب می شود.از طریق روغن گیر، گریس به کانال انگشتی تزریق می شود که وارد آستین می شود و در اثر فشار و گرما، در تمام فاصله بین آستین و پین پخش می شود.برای توزیع یکنواخت روان کننده (و همچنین برای نصب صحیح قطعه در براکت) می توان شیارهای طولی و عرضی با اشکال مختلف را در پین انجام داد.
پین فنری با دو پیچ
سنجاق فنری با مهره
پین تثبیت تکیه گاه فنر عقب روی پین کاتر
نحوه برداشتن و تعویض پین فنری
در حین کارکرد وسیله نقلیه، تمام انگشتان فنرها تحت بارهای مکانیکی قابل توجهی قرار می گیرند و همچنین اثرات عوامل محیطی منفی که منجر به سایش شدید، تغییر شکل و خوردگی آنها می شود.لازم است وضعیت انگشتان و بوش های آنها در هر TO-1 بررسی شود، در حین بازرسی، سایش انگشتان و بوش ها به صورت چشمی و ابزاری ارزیابی شود و در صورت بیش از حد مجاز، این قسمت ها تعویض شود. .
فقط آن دسته از انگشتان و قطعات جفت گیری توصیه شده توسط سازنده خودرو باید برای تعویض گرفته شوند.استفاده از انواع دیگر قطعات می تواند منجر به سایش و خرابی زودرس سیستم تعلیق شود و خود تولید انگشتان نیز می تواند نتیجه منفی داشته باشد (مخصوصاً اگر درجه فولاد به اشتباه انتخاب شود).تعویض پین فنری مطابق دستورالعمل تعمیر و نگهداری خودرو الزامی است.معمولاً این عملیات به صورت زیر انجام می شود:
1. بخشی از ماشین را از کنار فنر آویزان کنید، فنر را تخلیه کنید.
2. کمک فنر را جدا کنید.
3. پین را رها کنید - مهره را باز کنید، پیچ ها را باز کنید، پین را بردارید یا سایر عملیات را مطابق با نوع اتصال پین انجام دهید.
4. انگشت را بردارید - آن را بیرون بیاورید یا با استفاده از یک دستگاه خاص آن را از آستین بیرون بکشید.
5. آستین را بازرسی کنید و در صورت لزوم آن را بردارید.
6. نصب قطعات جدید، پس از روانکاری.
7. مونتاژ معکوس.
لازم به ذکر است که در برخی موارد می توان انگشت را فقط با کمک کشنده های مخصوص برداشت - این دستگاه باید از قبل مراقبت شود.کشنده را می توان به طور مستقل خریداری یا ساخت، اگرچه محصولات کارخانه بسیار کارآمدتر عمل می کنند.
پس از تعویض انگشت، لازم است گریس را از طریق فیتینگ گریس داخل آن پر کنید و سپس با نگهداری مناسب این عمل را انجام دهید.
اگر پین فنری به درستی انتخاب و تعویض شود، سیستم تعلیق خودرو در هر شرایطی به طور قابل اعتماد عمل می کند و حرکت راحت و ایمن را فراهم می کند.
زمان ارسال: ژوئیه-11-2023