میله فرمان: پیوند فرمان قوی

tyaga_rulevaya_8

در چرخ دنده فرمان تقریباً تمام وسایل نقلیه چرخدار، عناصری وجود دارد که نیرو را از مکانیسم فرمان به چرخ ها - میله های فرمان منتقل می کند.همه چیز در مورد میله های اتصال، انواع موجود، طراحی و کاربرد آنها و همچنین انتخاب صحیح و تعویض این قطعات - مقاله پیشنهادی را بخوانید.

 

 

میله کراوات چیست؟

میله فرمان - عنصری از درایو مکانیزم فرمان وسایل نقلیه چرخدار (به استثنای تراکتورها و سایر تجهیزات با قاب شکستن).بخشی به شکل میله با مفصل توپ (لولا) که انتقال نیرو را از مکانیسم فرمان به اهرم های بند انگشت چرخ ها و سایر اجزای درایو فرمان تضمین می کند.

فرمان خودروهای چرخدار به دو بخش اصلی تقسیم می شود: مکانیزم فرمان و محرک آن.مکانیزم فرمان توسط فرمان کنترل می شود، با کمک آن نیرویی برای انحراف چرخ های فرمان ایجاد می شود.این نیرو به وسیله یک درایو که سیستمی از میله ها و اهرم هایی است که توسط لولا به هم متصل شده اند به چرخ ها منتقل می شود.یکی از قسمت های اصلی درایو میله های اتصال هستند که از نظر مکان، طراحی و هدف متفاوت هستند.

میله های فرمان چندین عملکرد دارند:

● انتقال نیرو از مکانیزم فرمان به اجزای مربوط به درایو و مستقیماً به اهرم‌های بند انگشت فرمان چرخ‌ها.
● نگه داشتن زاویه چرخش انتخاب شده چرخ ها هنگام انجام مانورها.
● تنظیم زاویه چرخش چرخ های فرمان بسته به موقعیت فرمان و به طور کلی سایر تنظیمات دنده فرمان.

میله های اتصال وظیفه مهم انتقال نیرو از مکانیزم فرمان به چرخ های فرمان را حل می کنند، بنابراین در صورت بروز نقص، این قطعات باید در اسرع وقت تعویض شوند.اما برای انتخاب صحیح یک تراست جدید، شناخت انواع، طرح ها و ویژگی های موجود این قطعات ضروری است.

 

انواع و کاربرد میله های کراوات

میله های کراوات را می توان با توجه به هدف، کاربرد و برخی ویژگی های طراحی به چند نوع تقسیم کرد.

از نظر کاربرد، دو نوع کشش وجود دارد:

● برای سیستم های فرمان مبتنی بر کرم و سایر مکانیسم های فرمان و با درایو به شکل ذوزنقه فرمان.
● برای سیستم های فرمان مبتنی بر قفسه های فرمان با چرخ دنده مستقیم.

در سیستم های نوع اول (با ذوزنقه های فرمان)، بسته به نوع سیستم تعلیق محور هدایت شده و طرح ذوزنقه فرمان، از دو یا سه میله استفاده می شود:

● روی یک محور با سیستم تعلیق وابسته: دو میله - یکی طولی، که از دوپایه فرمان می آید، و دیگری عرضی، که به اهرم های بند انگشت فرمان چرخ ها متصل است.
● روی یک محور با سیستم تعلیق مستقل: سه میله - یک وسط طولی (مرکزی)، متصل به دو پایه مکانیزم فرمان، و دو میله طولی، متصل به وسط و به اهرم های بند انگشت فرمان چرخ ها.

همچنین گزینه هایی برای ذوزنقه های روی محور با سیستم تعلیق مستقل با دو میله جانبی متصل به دوپایه فرمان در نقطه مرکزی وجود دارد.با این حال، درایو چنین طرحی بیشتر در فرمان بر اساس قفسه های فرمان استفاده می شود که در زیر توضیح داده شده است.

 

tyaga_rulevaya_7

انواع و طرح های فرمان ذوزنقه ای

لازم به ذکر است که در ذوزنقه های فرمان برای یک محور با سیستم تعلیق مستقل، در واقع از یک میله اتصال استفاده می شود که به سه قسمت تقسیم می شود - به آن میله تکه تکه شده می گویند.استفاده از یک میله جدا شده از انحراف خود به خود چرخ های فرمان در هنگام رانندگی بر روی دست اندازها در جاده به دلیل دامنه متفاوت نوسان چرخ های راست و چپ جلوگیری می کند.ذوزنقه خود را می توان در جلو و پشت محور چرخ ها قرار داد ، در حالت اول به آن جلو می گویند ، در حالت دوم - عقب (بنابراین فکر نکنید که "ذوزنقه فرمان عقب" یک چرخ دنده فرمان است که در محور عقب ماشین).

در سیستم های فرمان مبتنی بر قفسه فرمان، فقط از دو میله استفاده می شود - عرضی راست و چپ به ترتیب برای حرکت چرخ های راست و چپ.در واقع، این یک ذوزنقه فرمان با یک میله طولی جدا شده با یک لولا در نقطه میانی است - این راه حل طراحی فرمان را بسیار ساده می کند و قابلیت اطمینان آن را افزایش می دهد.میله های این مکانیزم همیشه دارای طراحی کامپوزیت هستند، قسمت های بیرونی آنها معمولاً نوک فرمان نامیده می شود.

میلگردها را می توان با توجه به امکان تغییر طول به دو گروه تقسیم کرد:

● غیرقابل تنظیم - میله های یک تکه که طول مشخصی دارند، در درایوهایی با میله های قابل تنظیم دیگر یا سایر قطعات استفاده می شوند.
● قابل تنظیم - میله های کامپوزیتی که به دلیل وجود قطعات خاص، می توانند طول خود را در محدوده خاصی برای تنظیم چرخ دنده فرمان تغییر دهند.

در نهایت، میله ها را می توان با توجه به کاربرد آنها به گروه های زیادی تقسیم کرد - برای اتومبیل ها و کامیون ها، برای وسایل نقلیه با و بدون فرمان برقی و غیره.

طراحی میله کراوات

ساده ترین طرح دارای میله های غیرقابل تنظیم است - آنها بر اساس یک میله توخالی یا تمام فلزی یک پروفیل هستند (مطابق با ویژگی های طراحی ماشین می تواند مستقیم یا منحنی باشد) که در یک یا هر دو انتهای آن اتصالات توپ قرار دارد.لولاها غیرقابل جدا شدن هستند، شامل بدنه ای با پین توپی است که در داخل آن با نخی برای مهره تاج و یک سوراخ عرضی برای پین چوبی قرار دارد.لولا را می توان با یک چکمه لاستیکی برای محافظت در برابر آلودگی و آب بست.در رانش عرضی، محورهای انگشتان مفاصل توپ در همان صفحه قرار دارند یا با یک زاویه کوچک جابجا می شوند.در رانش طولی، محورهای پین های لولا معمولاً بر یکدیگر عمود هستند.

طراحی تا حدودی پیچیده تر دارای میله های عرضی تنظیم نشده است.در چنین رانشی، عناصر اضافی ممکن است ارائه شوند:

tyaga_rulevaya_1

رادیاتور و پلاگین مخزن انبساط با شیرهای ترکیبی که در یک محور قرار دارند

● در میله ها برای محورها با تعلیق وابسته - یک سوراخ یا لولا برای اتصال به دوپایه فرمان.
● در میله ها برای محورها با تعلیق مستقل - دو سوراخ یا لولا به طور متقارن برای اتصال با میله های جانبی.
● در میله های اتومبیل با فرمان هیدرواستاتیک (GORU) - یک براکت یا سوراخ برای اتصال به میله سیلندر هیدرولیک GORU.

با این حال، ذوزنقه هایی با بازوی آونگی به طور گسترده در بسیاری از اتومبیل ها استفاده می شود - در چنین سیستم هایی، رانش عرضی وسط در نوک آن دارای سوراخ هایی برای نصب اهرم آونگ و دوپایه فرمان است.

میله های قابل تنظیم از دو قسمت اصلی تشکیل شده است: خود میله و نوک فرمان متصل به آن.نوک به یک روش می تواند موقعیت خود را نسبت به رانش تغییر دهد که به شما امکان می دهد طول کلی قطعه را تنظیم کنید.با توجه به روش تنظیم، رانش را می توان به دو نوع تقسیم کرد:

● تنظیم موضوع با تثبیت مهره قفلی.
● تنظیم به روش نخ یا تلسکوپی با تثبیت با گیره کراوات.

در حالت اول، نوک دارای رزوه ای است که در انتهای میله به نخ پیشخوان پیچ می شود و یا برعکس، و تثبیت ناشی از چرخش توسط یک مهره قفلی روی همان نخ انجام می شود.در حالت دوم، نوک را می توان به میله پیچ کرد یا به سادگی در آن قرار داد و تثبیت از چرخش توسط یک گیره سفت کننده روی سطح بیرونی میله انجام می شود.گیره سفت کننده را می توان تنها با یک پیچ با مهره باریک و سفت کرد و یا با سفت شدن دو پیچ پهن کرد.

tyaga_rulevaya_2

طراحی میله کراوات قابل تنظیم با گیره کراوات

همه میله های اتصال به یکدیگر و به سایر قسمت های سیستم فرمان لولا می شوند - این کارکرد طبیعی سیستم را در هنگام تغییر شکل هایی که هنگام حرکت خودرو رخ می دهد تضمین می کند.محورهای لولاها پین‌های توپی هستند، آنها در سوراخ‌های قسمت‌های جفت‌گیری با مهره‌های اکلیلی که با پین‌های چوبی ثابت شده‌اند، ثابت می‌شوند.

میله ها از فولاد با درجه های مختلف ساخته شده اند، آنها می توانند یک پوشش محافظ به شکل رنگ معمولی یا آبکاری با فلزات مختلف - روی، کروم و غیره داشته باشند.

 

نحوه انتخاب و تعویض میله کراوات

میله های فرمان در حین کارکرد خودرو تحت بارهای قابل توجهی قرار می گیرند، بنابراین به سرعت غیرقابل استفاده می شوند.اغلب مشکلاتی در اتصالات توپ ایجاد می شود و میله ها نیز در معرض تغییر شکل و ترک قرار می گیرند و به دنبال آن قطعه از بین می رود.نقص عملکرد میله ها ممکن است با واکنش و ضرب و شتم فرمان، یا برعکس، فرمان بیش از حد سفت، ضربه های مختلف در حین رانندگی و همچنین از دست دادن ثبات جهت خودرو نشان داده شود (این منجر به سمت).هنگامی که این علائم ظاهر شد، فرمان باید تشخیص داده شود و در صورت مشاهده مشکل در میله ها، باید آنها را تعویض کرد.

برای تعویض، باید آن دسته از میله ها و نوک های فرمان را انتخاب کنید که قبلاً روی خودرو نصب شده اند - این تنها راه تضمین عملکرد صحیح فرمان است.اگر مشکل فقط در یک میله یا نوک جانبی رخ داده است، بهتر است این قطعات را به صورت جفت تعویض کنید، در غیر این صورت احتمال شکستگی میله در چرخ دوم بسیار زیاد است.

تعویض میله ها باید طبق دستورالعمل تعمیر و نگهداری خودرو انجام شود.معمولاً این عملیات به بلند کردن ماشین روی جک، جدا کردن میله های قدیمی (که بهتر است از کشنده مخصوص برای آن استفاده شود) و نصب میله های جدید خلاصه می شود.پس از تعمیر، توصیه می شود تراز چرخ را تنظیم کنید.میله های جدید در برخی از وسایل نقلیه (به ویژه کامیون ها) باید به طور دوره ای روغن کاری شوند، اما معمولاً این قطعات در طول عمر خود نیازی به تعمیر و نگهداری ندارند.

با انتخاب صحیح و تعویض میله های کراوات، رانندگی در تمامی حالت های رانندگی قابل اعتماد و مطمئن خواهد بود.


زمان ارسال: ژوئیه-26-2023